Tajemnicze wezwania "majowej" litanii

Przez cały miesiąc maj – codziennie o godz. 17.30 – zapraszamy na nabożeństwa majowe, odprawiane ku czci Matki Bożej, podczas których odmawiana jest lub śpiewana „Litania Loretańska”. Dlaczego pierwszych sześć wezwań litanii poświęconej Matce Bożej
skierowanych jest do poszczególnych Osób Trójcy Świętej, a odpowiedzią na każde z nich są słowa: „Zmiłuj się nad nami”?


1. Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.
2. Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
3. Ojcze z nieba, Boże.
4. Synu, Odkupicielu świata, Boże.
5. Duchu Święty, Boże.
6. Święta Trójco, Jedyny Boże.
 

Dlaczego „Zmiłuj się nad nami”?

Bóg, będąc istotą najwyższą, nie ma do kogo wznosić swoich próśb. Może jedynie „zmiłować się nad nami”, czyli zaradzić naszym problemom lub przebaczyć nam grzechy. W następnych wezwaniach kierowanych do Matki Bożej mówimy: „Módl się za nami”, bo Maryja, nie będąc Bogiem, nie może niczego uczynić sama z siebie; może jedynie modlić się do Boga [prosić Go] w naszych intencjach.

Co znaczą słowa „Kyrie elejson”, „Chryste elejson”?

W języku greckim „Kyrios” znaczy „Pan”, „Władca”. W Starym Testamencie słowem „Kyrios” zastępowano imię Boga Ojca, a w Nowym odnosiło się do Chrystusa [stąd „Chryste”, od greckiego „Christe”]. Czasownik „elejson” znaczy „litować się”, „okazać łaskę i miłosierdzie”. „Kyrie elejson” tłumaczymy więc jako „Panie, zmiłuj się”.

Dlaczego wezwanie to powtarza się trzykrotnie?

W pierwszych wiekach chrześcijaństwa „Kyrie elejson” powtarzano nieograniczoną ilość razy, zwłaszcza w liturgii wschodniej. Dopiero w IX wieku liczbę wezwań ograniczono do trzech, ze względu na Trzy Osoby Boskie. Pierwsze „Kyrie” odnosi się do Boga Ojca, drugie do Syna Bożego [zastąpiono je więc słowem „Chryste”], trzecie do Ducha Świętego.

Dlaczego w języku greckim?

W liturgii odprawianej w Rzymie aż do końca IV wieku używano języka greckiego. Ze względu na jego nieznajomość lud włączał się do liturgii powtarzając krótkie inwokacje [wezwania]. Takim wezwaniem są słowa „Kyrie elejson”, „Chryste elejson”, „Kyrie elejson” rozpoczynające również Litanię Loretańską. Z powodu powszechności i popularności wśród ludu przetrwały w liturgii, mimo zaistnienia języka łacińskiego oraz języków narodowych.

Dlaczego wezwanie to umieszczono na początku litanii?

Powtarzając: „Panie, zmiłuj się”, „Chryste, zmiłuj się”, „Panie, zmiłuj się” uświadamiamy sobie naszą słabość i grzeszność, a tym samym potrzebę nawrócenia i otwarcia się na Boże miłosierdzie. Umieszczenie tych słów przed wezwaniami do Matki Bożej przypomina, że to Bóg w Trójcy Świętej jest ostatecznym i jedynym celem naszych modlitw, a nie Maryja, która jednak może wstawiać się za nami u Boga.

Jaka jest różnica między „usłysz” i „wysłuchaj”?

Są to dwa różne wezwania skierowane do Chrystusa. W pierwszym – „Usłysz nas” prosimy o to, by w ogóle nas usłyszał czy zechciał słuchać. W drugim – „Wysłuchaj nas” zwracamy się o wysłuchanie naszych modlitw, prosimy o podjęcie konkretnych działań dotyczących naszych problemów.

Czy Chrystus może nie słyszeć naszych modlitw?

Z jednej strony słowa „Usłysz nas” można zinterpretować jako skutek pobożności, która często przypisuje Bogu ludzkie cechy czy przymioty. Wielu ludzi, którzy mają władzę i podejmują decyzje, nie chce w ogóle słuchać proszących. Z drugiej strony „Usłysz nas” to szukanie kontaktu z Jezusem, „dobijanie się” do Niego, wyraz determinacji i krzyku modlącego się człowieka. Jezus zachęca: „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą” (Mt 7, 7-8); „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię Moje. Do tej pory o nic nie prosiliście w imię Moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna” (J 16, 23-24).

Dlaczego Bóg czasem nie wysłuchuje naszych modlitw?

Zdarza się, że prosimy o coś, co w danej chwili jest dla nas dobre, jednak w konsekwencji może to obrócić się przeciwko nam, przynosząc fizyczną lub duchową szkodę. Gdybyśmy o tym wiedzieli, nie prosilibyśmy o to. Nie spełniając naszych próśb Bóg może uchronić nas przed złem, a nawet wiecznym potępieniem. Prosząc, powinniśmy zaufać Bogu i wziąć pod uwagę Jego plany względem nas, na wzór Jezusa modlącego się przed swoją męką i śmiercią (zob. Mt 26, 39-42; Mk 14, 35-36; Łk 22, 42). Ojciec Timothy Radcliffe radzi, by modlitwę rozpocząć w taki sposób: „Weź kilka głębszych oddechów i powiedz: „OK, oto jestem, Boże, teraz Twój ruch”.

Czy Bóg jest mężczyzną?

Bóg przekracza ludzkie rozróżnienie płci; nie można mówić, że jest mężczyzną czy kobietą. Jego ojcowska opieka i miłość może być wyrażona także w obrazie macierzyństwa, który jeszcze bardziej uwydatnia bliskość między Nim i człowiekiem [Bóg obiecuje Izraelitom, że będzie ich pocieszał jak matka (zob. Iz 66, 13)]Por. Iz 66, 13; Ps 131, 2.. Język wiary musi odwoływać się do ludzkich doświadczeń, także związanych z rodzicami, którzy są dla człowieka pierwszymi przedstawicielami Boga. Jednak niestety rodzice ziemscy mogą zdeformować oblicze ojcostwa i macierzyństwa. Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina, że Bóg 370, 2779 Katechizm Kościoła Katechizm nie jest ani mężczyzną, ani kobietą, jest Bogiem: „Przekracza także ludzkie ojcostwo i macierzyństwoPor. Ps 27, 10., chociaż jest ich początkiem i miarąPor. Ef 3, 14; Iz 49, 15.: nikt nie jest ojcem tak jak Bóg” (nr 239).

Czy Jezus zabrania używać tytułu ojciec?

„Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie” (Mt 23, 9). Polecenie to należy interpretować w kontekście sytuacji, w jakiej znaleźli się uczniowie. Gdyby pozwalali nazywać się ojcami lub tytułować w inny sposób [rabbi, mistrz], to w swoim zachowaniu niewiele różniliby się od faryzeuszy, którzy czuli się lepsi od zwykłych ludzi i okazywali im swoją wyższość. Jezus wiele razy nazywa Boga Ojcem. Zwraca się tak do Niego podczas modlitwy w Ogrójcu i w ostatnim zdaniu wypowiedzianym z krzyża. Zachęca i uczy nas, byśmy modlili się słowami „Ojcze nasz”.

Dlaczego do księży zakonnych mówimy „ojcze”?

Już w pierwszych wiekach zwracano się do zakonników i mnichów używając tytułu „ojciec”, co jest praktykowane do czasów dzisiejszych. Wynika z głębokiej potrzeby duchowego autorytetu i jest wyrazem zaufania.

Dlaczego papieża nazywamy ojcem świętym?

Słowo „papież” pochodzi od łacińskiego terminu „papa”, oznaczającego „ojciec”. W pierwszych wiekach określano tak wszystkich biskupów, dopiero później zastrzeżono ten tytuł dla Głowy Kościoła, czyli Biskupa Rzymu. W tym samym czasie do biskupów zwracano się „Jego Świątobliwość”, co w VII wieku również zastrzeżono dla papieża. Z połączenia tytułów: „Papież” oraz „Jego Świątobliwość” powstała formuła „Ojciec Święty”.

Jaka jest różnica między odkupieniem a zbawieniem?

Przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa zostaliśmy odkupieni [uwolnieni, wykupieni] od następstw grzechu pierworodnego i od samego grzechu (zob. 1 P 1, 18; Rz 3, 23-25). Dzięki temu otrzymaliśmy szansę i możliwość osiągnięcia zbawienia. Odkupienie jest czymś, co już mamy, nie możemy go stracić; możemy je jednak zmarnować nie podejmując pracy nad sobą i walki z grzechem. Natomiast zbawienie – osiągnięcie wiecznego szczęścia w niebie – jest celem naszego życia, który możemy realizować dzięki odkupieniu dokonanemu przez Jezusa. Przyszedł na świat, by dać swoje życie „na okup za wielu” (zob. Mt 20, 28), by wykupić nas swoją drogocenną krwią z „odziedziczonego po przodkach, złego postępowania” (zob. 1 P 1, 18-19).

Czy Duch Święty jest gołębicą?

Na starożytnym Wschodzie gołąb uchodził za ptaka świętego. Jednak jego chrześcijańska symbolika wywodzi się bezpośrednio z Pisma Świętego. Na końcu potopu wypuszczona przez Noego gołębica powraca, niosąc w dziobie świeży listek z drzewa oliwnego,1219 na znak, że ziemia znowu nadaje się do zamieszkania (zob. Rdz 8, 8-12)Por. Rdz 8, 8-12.. Gdy Chrystus wychodzi z wody po swoim chrzcie, zstępuje na Niego Duch Święty w postaci gołębicy i spoczywa na535 Nim (zob. Mt 3, 16; Mk 1, 10; Łk 3, 22; J 1, 32)Por. Mt 3,16 par.. Czasem w kościołach konsekrowane hostie przechowywane są w metalowych naczyniach w formie gołębicy zawieszonych nad ołtarzem. Gołębica jako symbol Ducha Świętego występuje często w ikonografii chrześcijańskiej (zob. KKK 701). Pierwszy herb zakonu kamedułów z 1183 roku to dwa białe gołębie na niebieskim tle, pijące ze złotego kielicha mszalnego.

Co wskazuje na to, że Duch Święty jest Osobą Boską?

Świadczy o tym Jego Boski i samodzielny sposób działania: przenika wszystko, nawet samego Boga (zob. 1 Kor 2, 10); oświeca człowieka i rozpala w jego sercu Bożą miłość (zob. Rz 5, 5); posiada moc odradzania człowieka (zob. J 3, 5); czyni go dzieckiem Bożym (zob. Rz 8, 14-16); doskonali jego modlitwę (zob. Rz 8, 26-27); pomaga mu wyzwolić się z grzechów ciała (zob. Ga 5, 16-25); udziela darów (zob. 1 Kor 12, 9-11); jednoczy Kościół i zespala go w Ciało Chrystusa (zob. 1 Kor 12, 12-13).

Skąd wiemy, że jest jeden Bóg w Trzech Osobach?

W Piśmie Świętym nie ma dosłownego określenia Trójca Święta czy Osoby Boskie. Jedno z pozdrowień na rozpoczęcie Mszy świętej: „Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi” to słowa św. Pawła, którymi zwraca się do Koryntian (zob. 2 Kor 13, 13). W Nowym Testamencie widzimy działanie Trzech Boskich Osób, okazujących człowiekowi swoją zbawczą miłość. Bóg Ojciec dla zbawienia człowieka posyła na świat swojego Syna (zob. Mk 1, 9-11; J 3, 13-16). Jezus, który dokonuje dzieła zbawienia, uważa siebie za równego Ojcu (zob. J 14, 9-11), rozmawia z Nim i modli się do Niego (zob. Mt 26, 39). Duch Święty może przenikać wszystko, nawet głębokości samego Boga i obdarza człowieka różnymi darami i zdolnościami (zob. 1 Kor 2, 10), rozlewa w sercu człowieka Bożą miłość.

Jakie są różnice między Boskimi Osobami?

Ojciec nie jest tym samym, kim jest Syn, Syn tym samym, kim Ojciec, ani Duch Święty tym samym, kim Ojciec czy SynDS 530. Sobór Laterański IV (1215): DS 804.. Różnią się między sobą relacjami pochodzenia: Ojciec jest Tym, który rodzi; Syn Tym, który jest rodzony; Duch Święty Tym, który pochodzi od Ojca i Syna (zob. KKK 254).

Więcej nt. każdego wezwania Litanii Loretańskiej w książce pt. „Majowa terapia”, m.in.: Czy Maryi oddajemy Boską cześć?, Jak rozumieć tytuł „Panno wsławiona”? Na czym polega Boże macierzyństwo Maryi? Co oznacza, że Maryja jest „nieskalana”? Czy można nie wierzyć w Niepokalane Poczęcie? Co oznacza tytuł „Matko Przedziwna”?
  28 kwietnia 2018 r.

Adres parafii

Parafia pw. Matki Bożej Bolesnej
ul. Prymasa Wyszyńskiego 20, 32-626 Jawiszowice
Parking przed kościołem od ul. Turystycznej
tel. 794 795 794 - dyżur kapłana
e-mail: parafia@materdolorosa.pl

Ofiara na kościół
Konto bankowe:
Bank Spółdzielczy w Miedźnej, Oddział Brzeszcze
27 8446 1016 2002 0075 5825 0001

więcej
Realizacja: Wdesk
2007 - 2024 © Parafia p.w. Matki Bożej Bolesnej w Jawiszowicach - Osiedle Brzeszcze Polityka cookies
zamknij
 Ten serwis, podobnie jak większość stron internetowych wykorzystuje pliki cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookie w przeglądarce. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. | Polityka cookies
Ofiara na kościół