Wszystkich Świętych czy Święto Zmarłych?

Od lat niektórzy dziennikarze i osoby występujące publicznie błędnie nazywają 1 listopada – Świętem Zmarłych. Ta niewłaściwa nazwa używana jest nieświadomie przez wielu wiernych, także ludzi związanych z kościołem i poważnie traktujących swoją wiarę i życie religijne. Tymczasem w tym dniu oddajemy cześć nie wszystkim zmarłym, ale Wszystkim Świętym, czyli ludziom zbawionym, którzy już cieszą się oglądaniem Boga i mogą wstawiać się w niebie za nami. Święto Zmarłych czy też Dzień Zaduszny, a dokładnie: Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych, obchodzimy 2 listopada. Wtedy to modlimy  się za ludzi, którzy przed spotkaniem z Bogiem muszą odpokutować za swoje grzechy w czyśćcu.

Co warto wiedzieć o Adwencie

Adwent to czas przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego. Nazwa pochodzi z języka łacińskiego od słowa „adventus” oznaczającego „przyjście” [chodzi o przyjście – narodzenie Jezusa]. W szerszym znaczeniu to przypomnienie o ostatecznym przyjściu Jezusa przy końcu świata [mówią o tym czytania i teksty mszalne pierwszej części tego okresu – do 16 grudnia włącznie]. W pierwszą niedzielę Adwentu rozpoczynamy w Kościele nowy rok liturgiczny.

Intencje mszalne

W naszym kościele na początku każdej Mszy św. słyszymy, że jest ona odprawiana w jakiejś intencji. Zwyczaj nakazuje kapłanowi dzielić się z wiernymi łaską otrzymaną ze sprawowania Najświętszej Ofiary, a wiernym prosić o udzielenie tej łaski dla siebie, bądź też dla bliźnich żyjących lub zmarłych.

Nie taka spowiedź straszna...

U wielu ludzi, zwłaszcza młodych, choć nie tylko, sakrament pokuty, pokrótce zwany "spowiedzią", wzbudza dość dużo kontrowersji i zabobonnych nieporozumień. Dla przezwyciężenia ich oraz dla lepszego i głębszego przeżycia spowiedzi niech posłuży poniższa garść wyjaśnień.

Pierwszy piątek miesiąca

Wśród wielu różnych przejawów kultu Najświętszego Serca Jezusa formą najbardziej popularną, praktykowaną przez wiernych, jest nowenna dziewięciu pierwszych piątków miesiąca. Ma ona swoje źródło w objawieniach św. Małgorzaty Marii. Chrystus prosił ją, by przyjmowała Go tak często w komunii świętej, jak tylko otrzyma na to pozwolenie, szczególnie jednak w pierwszy piątek każdego miesiąca. Z praktyką tą niepodzielnie więc związane są pierwsze piątki miesiąca i komunia święta wynagradzająca.

Co to jest odpust

Odpust - jest darowaniem kary doczesnej za popełnione grzechy. Podczas sakramentu pokuty grzechy odpuszczane są co do winy, natomiast pozostaje otwarta kwestia kary, którą grzesznik musi odbyć w czyśćcu. Odpust jest darowaniem takiej kary (odpust zupełny) lub jej zmniejszeniem (odpust cząstkowy).

Gdy urodzi się dziecko

Przy załatwianiu formalności kancelaryjnych, związanych z sakramentem chrztu najważniejszym dokumentem, który należy okazać jest odpis aktu urodzenia, wydany przez Urząd Stanu Cywilnego (USC) w miejscu urodzenia dziecka. Oprócz tego do metrykalnego zapisu konieczne są następujące dane : imiona i nazwisko rodziców dziecka (panieńskie nazwisko matki dziecka), imiona i nazwiska ich rodziców (także panieńskie nazwiska matek), data i miejsce urodzenia, zawód, data i miejsce ślubu kościelnego, imiona i nazwiska oraz adres zamieszkania chrzestnych. Poza tym od chrzestnych mieszkających poza terenem naszej parafii wymagane jest świadectwo moralności (tzw. zaświadczenie).

Odwiedziny osób chorych i starszych

Wśród wielu praktyk pobożnych znajdują się także duszpasterskie odwiedziny osób chorych i starszych z posługą Spowiedzi i Komunii św. Korzystają osoby w podeszłym wieku, którzy ze względu na stan zdrowia nie mogą przyjść do kościoła. Powszechnie przyjętą jest także praktyka udzielania Sakramentów św. w przypadkach nagłych zachorowań, zwłaszcza groźnych dla życia. Wówczas o dowolnej porze można zgłosić na plebani konieczność "pójścia do chorego". Ponieważ kapłan przybywa wtedy z Najświętszym Sakramentem, warto pamiętać o kilku zasadach godnego podjęcia takiego rodzaju wizyty duszpasterskiej:

Jak przeżyć pogrzeb

"Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie" pisał renesansowy poeta. Umniejsza ród ludzki tutaj na ziemi. Umniejsza każdego bliskiego, wyciskając łzy za wspólnie przeżytymi chwilami, które już nie wrócą. Śmierć bliskiej osoby powoduje rozległe w swym zasięgu przeżycie uczuciowe, które często burzy dotychczasowy porządek życia i całkowicie zawłada umysłem. A ponieważ śmierć człowieka pociąga za sobą skutki nie tylko ludzkie, emocjonalne, ale też społeczne i prawne, nieodzownym jawi się dopełnienie pewnych formalności cywilnych i kościelnych.

Wypominki

Kościół niemal od zarania swych dziejów szczególną troską modlitewną otacza zmarłych. Podczas każdej Mszy św. modli się za wszystkich, którzy odeszli już z tego świata: Pamiętaj także o naszych zmarłych braciach i siostrach i o wszystkich, którzy odeszli już z tego świata. Dopuść ich do oglądania Twojej światłości. Błędne jest zatem i zupełnie niepoprawne potoczne określenie "dusze, o których nikt nie pamięta, za które się nikt nie modli, które znikąd ratunku nie mają" - takich dusz nie ma.

Dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego

Istota Dzieła Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego

Duchowa adopcja jest przyjęciem w modlitewną opiekę jednego dziecka, któremu grozi śmierć w łonie matki. Imię tego dziecka jest znane jedynie samemu Bogu. Modlitwą oganiamy nie tylko poczęte dziecko, ale również jego rodziców, aby przyjęli je z miłością i dobrze wychowali. Zobowiązanie do takiej modlitwy podejmowane jest przez konkretną osobę na dziewięć miesięcy od chwili poczęcia do urodzenia.

Dni Krzyżowe

Dni błagalne przed Wniebowstąpieniem Pańskim, pojawiły się w Galii w V w. Modlono się tam o urodzaje, obfite plony i ich zachowanie wraz z ludźmi od klęsk żywiołowych. W Polsce procesje, ze śpiewem litanii do Wszystkich Świętych, udawały się do krzyży stojących w polu, przy których odprawiano nabożeństwa błagalne, stąd nazwa "Dni Krzyżowe". Modlitwa o urodzaje jest wyrazem pokory, uznaniem, że wszystko, co podtrzymuje nasze życie, jest darem.