Jak przeżyć pogrzeb
"Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie" pisał renesansowy poeta. Umniejsza ród ludzki tutaj na ziemi. Umniejsza każdego bliskiego, wyciskając łzy za wspólnie przeżytymi chwilami, które już nie wrócą. Śmierć bliskiej osoby powoduje rozległe w swym zasięgu przeżycie uczuciowe, które często burzy dotychczasowy porządek życia i całkowicie zawłada umysłem. A ponieważ śmierć człowieka pociąga za sobą skutki nie tylko ludzkie, emocjonalne, ale też społeczne i prawne, nieodzownym jawi się dopełnienie pewnych formalności cywilnych i kościelnych.
W celu pochowania zmarłego należy:
- uzyskać lekarskie świadectwo zgonu zmarłego.
- uzyskać skrócony odpis aktu zgonu w Urzędzie Stanu Cywilnego, w którym trzeba okazać dowód osobisty zmarłego oraz lekarskie świadectwo zgonu.
- w kancelarii parafialnej ustalić datę, godzinę i formę pogrzebu; w tym celu należy okazać skrócony odpis aktu zgonu z USC oraz ewentualnie zaświadczenie o zaopatrzeniu zmarłego Sakramentami Św.
Naszą pamięć i szacunek do zmarłego wyrażamy obecnością na pogrzebie, składanymi kondolencjami, wiązanką kwiatów, wieńcem, zapalonym zniczem. Lecz chyba najistotniejszym przejawem miłości do zmarłego jest modlitwa w jego intencji, zwłaszcza modlitwa Eucharystii. W naszych parafiach istnieje w związku z tym zwyczaj zamawiania Mszy św. w intencji zmarłego przy okazji pogrzebu. Pod koniec uroczystości pogrzebowej kapłan ogłasza kto prosi o Mszę św. w intencji zmarłego.
